bir araya gelip butunlesen diger umitlerim, sizilarimi arttirirken, sessiz bir gokgurultusunun icinde buluyorum soyledigim sarkilarla kendimi
her cumle beni anlatirken, biriktirdigim sayisiz beklentiler de bir basina bensiz yuruyuse koyuluyolar
hizini alamamis her ani, birer birer gozumde canlaniyor, icimde yasamaya devam ediyor
sabir sinir tanimazken, diger dunyalarini yasayanlar bir umut icinde kosusturup devam ediyorlar hayatlarina
sebebi belirsiz olan butun istekler, titrememe sebep olsa da, ictigim her yudum huzurumun sinirlarini zorluyor
ozledigim her tad damagimda peksiyor
mirildanislarim rahatlatmasada, duydugum iniltiler kendiliginden cogalip, vucudumun sardigi her boolgeyi inceden siziya sokuyor
ucup gidenler gibi, yerine ulasan diger benlikler ruhlarini uyutmaya devam ediyor
uykusuzluk, yorgunluktan degil icine dustugum duygu dengemi sarsan nedenler yuzunden.
birlikteliklerimizi yeniden hayal kurdugumdan sesim cikmaz!, kelimeler sadece araci olsalar bile icimi yansitanlarin ta kendisi olur.
ozluyorum..
2 yorum:
Herşey çok güzel olacak demiş miydim? ;)
Ne demişlerdi: "Yalnızlıklarımızdan hikayeler çıkarıyoruz..."
Özlemlerden de...
Sevgiden de...
Yalnızlık içine düşüp, özlem ve sevginin kanatları altında titreşirken, söz konusu kanat çırpışlar bizi yumuşakça kavrayacağına, sert rüzgarlarını estirir, karasal iklimin kara kışının suratımızı parçaladığı gibi kalbimizi parçalar.
Özlemler güzeldir.
Neden mi?
Tıpkı birini kaybetseydik, neler hissedebileceğimizi, hayatımızda nasıl bir konumda olduğunu, hayatımıza nasıl bir tat bıraktığını anlayabileceğimiz bir duyumsamanın aynısını yaşatır.
Varlıkların büyüklüğünü ve kalbimizdeki yerini anlarız.
Özleriz...
Hiç durmamacasına...
Ben de içerim ulan bu akşam!!!
Çabuk ulan Esra, nerde kaldı biralarım!!!! Höyt!
Yorum Gönder